ΝΕΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΟΙΝΟΠΟΙΗΣΙΜΕΣ ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ ΑΜΠΕΛΟΥ ΑΝΘΕΚΤΙΚΕΣ ΣΤΙΣ ΜΥΚΗΤΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ, ΕΧΘΡΟΥΣ, ΠΑΓΕΤΟ ΚΑΙ ΦΥΛΛΟΞΗΡΑ

Περίληψη

Στην παρούσα εργασία παρουσιάζονται οι νέες οινοποιήσιμες ποικιλίες καθολικής ανθεκτικότητας «Τροφός Λίζα», «Τεμέτερον», «Αλεξάμπελο», «Καθηγητής Αλεξάντερ Τρουμπίλιν» και «Ανθεκτικό», που δημιουργήθηκαν με τη μέθοδο του υβριδισμού, από τον Αναπληρωτή ερευνητή Ph.D. Ζαμανίδη Παντελή, στο Ινστιτούτο Αμπέλου Αθηνών του ΕΛ.Γ.Ο  «ΔΗΜΗΤΡΑ».

·        Η ποικιλία «Τροφός Λίζα» δημιουργήθηκε το 2003. Προήλθε από τη διασταύρωση της ποικιλίας με αμερικάνικα γονίδια «Pervenets magaratsa» με την ποικιλία «Μοσχάτο Σάμου».

·        Η ποικιλία «Τεμέτερον» δημιουργήθηκε το 2005. Προήλθε από τη διασταύρωση της ποικιλίας με αμερικάνικα γονίδια «Pervenets magaratsa» με την ποικιλία «Traminer rose».

·        Η ποικιλία «Αλεξάμπελο» δημιουργήθηκε το 2003. Προήλθε από τη διασταύρωση της ποικιλίας με αμερικάνικα γονίδια «Pervenets magaratsa» με μίγμα των ποικιλιών «Bakuri» και «Μαυρόστυφο» .

·        Η ποικιλία «Καθηγητής Αλεξάντερ Τρουμπίλιν» δημιουργήθηκε το 2007. Προήλθε από τη διασταύρωση της ποικιλίας με αμερικάνικα γονίδια «Pervenets magaratsa» με μίγμα των ποικιλιών «Bakuri», «Ξινόμαυρο», «Λιμνεώνα», «Θράψα».

·        Η ποικιλία «Ανθεκτικό» δημιουργήθηκε το 2004. Προήλθε από τη διασταύρωση της ποικιλίας με αμερικάνικα γονίδια, «Pervenets magaratsa» με μίγμα των ποικιλιών «Bakuri», «Λιμνεώνα», «Θράψα».

      Οι νέες ποικιλίες περιέχουν χαρακτηριστικά ανθεκτικότητας στις χαμηλές θερμοκρασίες, στον περονόσπορο, ωίδιο, βοτρύτη και στη φυλλοξηρα. Η  καλλιέργεια αυτών των ποικιλιών θα αυξήσει την κερδοφορία, την προστασία του περιβάλλοντος με την διατήρηση της βιοποικιλότητας, επειδή μειώνεται η χρήση των χημικών σκευασμάτων φυτοπροστασίας. Η υγειονομική κατάσταση των αμπελώνων θα βελτιωθεί επειδή χρησιμοποιούνται αυτόρριζα φυτά, τα οποία αποκλείουν τη μετάδοση των ιώσεων και άλλων χρόνιων ασθενειών που οφείλονται στα εμβολιασμένα φυτά.

Εισαγωγή

Η δημιουργία νέων ποιοτικών και παραγωγικών ποικιλιών αμπέλου με τη μέθοδο υβριδισμού, ανθεκτικών στις μυκητολογικές ασθένειες, εχθρούς, παγετό και φυλλοξήρα, αποτελεί επίκαιρο πρόβλημα της αμπελουργίας ανεξαρτήτως χωρών και ηπείρων [1-6]. Η γενετική βελτίωση με στόχο τη δημιουργία νέων ποικιλιών με καθολική ανθεκτικότητα, άρχισε στην Αμερική, όταν όλοι οι αμπελώνες με ευρωπαϊκές ποικιλίες επλήγησαν από φυλλοξήρα με αποτέλεσμα να καταστραφούν. Την ίδια καταστροφή αντιμετώπισαν και οι αμπελουργοί όταν έφτασε η φυλλοξήρα στην Ευρώπη. Για τον παραπάνω λόγο και στις δύο ηπείρους, Ευρώπη και Αμερική ξεκίνησαν διαδικασίες με σκοπό την δημιουργία νέων ποικιλιών, που θα διέθεταν την ανθεκτικότητα των αμερικάνικων ειδών (φυλλοξήρα, ωίδιο, περονόσπορος κτλ) και την ποιότητα των ευρωπαϊκών ποικιλιών. Η μελέτη της γενετικής τράπεζας του αμπέλου έδειξε μεγάλη ποικιλομορφία οινοποιήσιμων λευκών και ερυθρών ποικιλιών ( πάνω από 10000 είδους Vitis vinifera L. ) με το μεγαλύτερο μέρος των ποικιλιών να μην διαθέτουν την απαιτούμενη ανθεκτικότητα προς τις χαμηλές θερμοκρασίες παγετού, εχθρούς και ασθένειες. Στόχος της έρευνας είναι η δημιουργία  νέων ποικιλιών καθολικής ανθεκτικότητας που συμβάλουν στην κερδοφορία, με ταυτόχρονη μείωση της χρήσης φυτοφαρμάκων χωρίς αρνητική επίδραση στο περιβάλλον. Στη μελέτη χρησιμοποιήθηκε υλικό της γενετικής τράπεζας του Ινστιτούτου Αμπέλου Αθηνών, η οποία περιέχει πάνω από 800 ποικιλίες, εκ των οποίων οι πλειονότητα τους είναι γηγενείς.

Υλικά και μέθοδοι

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε στο κτήμα του Ινστιτούτο Αμπέλου Αθηνών, στη Λυκόβρυση, το οποίο βρίσκεται στη βόρειο – ανατολική πλευρά της Αττικής (37º 58’ βόρειο γεωγραφικό πλάτος) και σε υψόμετρο περίπου 200 μέτρων πάνω από τη θάλασσα. Το κλίμα της περιοχής είναι υποτροπικό, μεσογειακό, με θερμό και ξηρό καλοκαίρι και ήπιο χειμώνα. Το ύψος της βροχόπτωσης κυμαίνεται από 350 – 600 mm το χρόνο και οι βροχές επικρατούν τους χειμερινούς μήνες. Οι μέγιστες υψηλές θερμοκρασίες φτάνουν μέχρι τους + 46ºC (το έτος 2007), ενώ οι κρίσιμες για το αμπέλι θερμοκρασίες (+40ºC και άνω) σημειώνονται σε αυτή τη ζώνη σε συνδυασμό με δυνατούς ανέμους. Αρχικά έγινε σε βάθος μελέτη των γηγενών ποικιλιών. Ως γονικές μορφές αξιοποιούνταν φυτά από διάφορες οικολογικές- γεωγραφικές ομάδες και ενδιάμεσες ποικιλίες, μέσω διαδικασίας διασταύρωσης( ευνουχισμός, απομόνωση ευνουχισμένου άνθους, συγκομιδή γύρης και η διασταύρωση), συγκομιδή σταφυλιών, στρωμάτωση γιγάρτων, φύτευση γιγάρτων και καλλιέργεια υβριδικών σπορόφυτων, οι οποίες εξασφάλιζαν το φαινόμενο της Εταίρωσης με βάση τα απαιτούμενα βιολογικά χαρακτηριστικά Για μητρικές μορφές επιλέχθηκαν ποικιλίες καθολικής ανθεκτικότητας, όπως «Agavam», «Golden Muscat», «Doina», «Dicabriscky», «Primus», «Patritsia», «Pervenets magaracha», «Moldova», «Saperavi» , «Severnikai» κ.α. Ως πατρικές επιλέχθηκαν ευρωπαϊκές ποιοτικές ποικιλίες, όπως «Αγιωργήτικο», «Ξυνόμαυρο», «Cabernet Sevinigion», «Bakuri», «Μαυρόστυφο», «Μοσχάτο Σάμου», «Traminer rose», «Riesling» και άλλες. Με την αξιολόγηση των σπορόφυτων εστιάστηκε η προσοχή στην υψηλή απόδοση, στην ποιότητα, στην ανθεκτικότητα προς τους εχθρούς και ασθένειες, στην ξηρασία του εδάφους και της ατμόσφαιρας. Η σύγκριση των νέων ποικιλιών έγινε με τις καλύτερες καλλιεργούμενες ποικιλίες της Ελλάδας. Η παραπάνω έρευνα πραγματοποιήθηκε με τις παραδοσιακές μεθόδους [4, 14-16], οι οποίες αναφέρονται διεξοδικά στις προηγούμενες δημοσιευμένες μας εργασίες [7-13].Η αμπελογραφική περιγραφή πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με τις οδηγίες του Διεθνούς Οργανισμού Αμπέλου και Οίνου [17].

Αποτελέσματα της γενετικής βελτίωσης ποικιλιών.

Ως αποτέλεσμα της μακρόχρονης δύσκολης και επίπονης εργασίας δημιουργηθήκαν πέντε νέες οινοποιήσιμες καθολικής ανθεκτικότητας ποικιλίες στο Ινστιτούτο Αμπέλου Αθηνών με δημιουργό τον Αναπληρωτή ερευνητή Ph.D. Ζαμανίδη Παντελή, οι οποιές παρουσιάζονται παρακάτω:

Εικ. 1. Σταφύλια της ποικιλίας «Τροφός Λίζα»

Η νέα αρωματική λευκή ποικιλία «Τροφός Λίζα» δημιουργήθηκε με τη μέθοδο του υβριδισμού, το 2003. Προήλθε από τη διασταύρωση της ποικιλίας με αμερικάνικα γονίδια, «Pervenets magaratsa» με την ποικιλία «Μοσχάτο Σάμου». Η χρονική διάρκεια από την έκπτυξη οφθαλμού μέχρι τον τρυγητό της ποικιλίας είναι 146-155 ημέρες. Η ανάπτυξη των βλαστών είναι μεγάλη (2,1 – 3,0 m.). Η  ξυλοποίηση κληματίδας είναι πολύ υψηλή. Το ποσοστό των καρποφόρων βλαστών είναι πάνω από 95%. H παραγωγή είναι μεγάλη, πάνω από 3 t/ στρ. Το άνθος είναι ερμαφρόδιτο. Το μέγεθος της σταφυλής είναι μικρό, με σχήμα κυλινδροκωνικό και  μεγάλη πυκνότητα. Το μήκος της σταφυλής είναι 15 cm.,  το πλάτος 9 cm. και το μέσο βάρος είναι 250 g. Το μέγεθος της ράγας είναι μικρό,  βάρους 1,7 g, οβάλ σχήματος με διαστάσεις 1,8cm x 0,9cm, χρώματος πράσινο-κίτρινου, με  κέρινη ανθηρότητα. Ο αριθμός γιγάρτων κυμαίνετε από 1-2 ανά ράγα. Ο φλοιός είναι μέτριου πάχους με μεγάλη αντοχή. Η σάρκα και το γλεύκος της ποικιλίας είναι άχρωμα, με ιδιαίτερα έντονο άρωμα μοσχάτο.  Η περιεκτικότητα του γλεύκους σε σάκχαρα είναι πολύ υψηλή και διακρίνεται από σταθερή οξύτητα γι αυτό η ποικιλία  «Τροφός Λίζα» ενδείκνυται για καλλιέργεια σε νότιες θερμικές ζώνες αμπελουργίας, όπου υπάρχουν έντονα προβλήματα οξύτητας. Η ποικιλία «Τροφός Λίζα» είναι πρώιμη, από το 2 έτος φύτευσης (τρόπος φύτευσης  με μοσχεύματα)  τα πρέμνα ανθίζουν και δίνουν παραγωγή. Η ποικιλία αυτή που μπορεί να καλλιεργηθεί και  αυτόριζη, διακρίνεται για τη μεγάλη ανθεκτικότητά της στο ψύχος, την ξηρασία και τις μυκητολογικές ασθένειες συγκριτικά με άλλες ποικιλίες Vitis Vinifera. Για τον παραπάνω λόγο ενδείκνυται για καλλιέργεια σε πολύ ορεινές περιοχές με αρκετά χαμηλές θερμοκρασίες. Η ποικιλία προορίζεται για την παραγωγή έντονα αρωματικών, λευκών οίνων ανωτέρας ποιότητας, αφρωδών οίνων, αρωματικών χυμών καθώς και για τη βελτίωση αρωμάτων  των οίνων. Είναι κατάλληλη για βιολογική καλλιέργεια, καθώς έχει καθολική ανθεκτικότητα και οι ψεκασμοί που απαιτούνται είναι περιορισμένοι. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε πειράματα γενετικής βελτίωσης, ως δότης γονιδίων που προσδίδουν ανθεκτικότητα.

Εικ. 2. Σταφύλια ποικιλίας «Τεμέτερον»

Η νέα ανθεκτική λευκή ποικιλία «Τεμέτερον» δημιουργήθηκε με τη μέθοδο του υβριδισμού στο Ινστιτούτο Αμπέλου Αθηνών, το 2005. Προήλθε από τη διασταύρωση της ποικιλίας με αμερικάνικα γονίδια, «Pervenets magaratsa» με την ποικιλία «Traminer rose». Η χρονική διάρκεια από την έκπτυξη οφθαλμού μέχρι τον τρυγητό της ποικιλίας είναι 146-155 ημέρες. Η ανάπτυξη των  βλαστών είναι μεγάλη (2,1 – 3,0 m.). Η ξυλοποίηση κληματίδας είναι πολύ υψηλή. Το ποσοστό των καρποφόρων βλαστών είναι πάνω από 95%. Σε κάθε καρποφόρο βλαστό υπάρχουν 3-4 σταφυλές. H παραγωγή είναι μεγάλη, πάνω από 2-3 t/στρ. Το άνθος είναι ερμαφρόδιτο. Το μέγεθος της σταφυλής είναι μικρό, με σχήμα κυλινδρικό και μεγάλη πυκνότητα. Το μήκος της σταφυλής είναι 14 cm., το πλάτος 8 cm. και το μέσο βάρος είναι 160 g. Το μέγεθος της ράγας είναι μικρό, βάρους 1,4 g, σχήματος οβάλ, με διαστάσεις 1,6 cm x 1,3 cm, χρώματος πράσινο-κίτρινου, με κέρινη ανθηρότητα. Ο αριθμός γιγάρτων είναι 2 ανά ράγα. Ο φλοιός είναι μέτριου πάχους με μεγάλη αντοχή. Η σάρκα και το γλεύκος της ποικιλίας είναι άχρωμα, με ιδιαίτερο άρωμα. Η περιεκτικότητα του γλεύκους σε σάκχαρα είναι πολύ υψηλή και διακρίνεται από σταθερή οξύτητα γι αυτό η ποικιλία «Τεμέτερον» ενδείκνυται για καλλιέργεια σε νότιες θερμικές ζώνες αμπελουργίας όπου υπάρχουν έντονα προβλήματα οξύτητας. Η ποικιλία «Τεμέτερον» από το δεύτερο έτος φύτευσης δίνει παραγωγή. Η ποικιλία αυτή που μπορεί να καλλιεργηθεί και αυτόριζη, διακρίνεται για τη μεγάλη ανθεκτικότητά της στο ψύχος, την ξηρασία και τις μυκητολογικές ασθένειες συγκριτικά με άλλες ποικιλίες Vitis Vinifera.Για τον παραπάνω λόγο ενδείκνυται για καλλιέργεια σε πολύ ορεινές περιοχές με αρκετά χαμηλές θερμοκρασίες. Η ποικιλία προορίζεται για την παραγωγή έντονα αρωματικών, λευκών οίνων ανωτέρας ποιότητας, αφρωδών οίνων και αρωματικών χυμών. Είναι κατάλληλη για βιολογική καλλιέργεια, καθώς έχει πλήρη ανθεκτικότητα και οι ψεκασμοί που απαιτούνται είναι περιορισμένοι. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε πειράματα γενετικής βελτίωσης, ως δότης γονιδίων που προσδίδουν ανθεκτικότητα.

Εικ. 3. Σταφύλια ποικιλίας » Αλεξάμπελο»

Η νέα ανθεκτική ερυθρή ποικιλία «Αλεξάμπελο» δημιουργήθηκε με τη μέθοδο του υβριδισμού στο Ινστιτούτο Αμπέλου Αθηνών, το 2003. Προήλθε από τη διασταύρωση της ποικιλίας με αμερικάνικα γονίδια, «Pervenets magaratsa» με μίγμα των ποικιλιών «Bakuri» και «Μαυρόστυφο» . Η χρονική διάρκεια από την έκπτυξη οφθαλμού μέχρι τον τρυγητό της ποικιλίας είναι 146-155 ημέρες. Η ανάπτυξη των  βλαστών είναι μεγάλη (2,1 – 3,0 m.). Η  ξυλοποίηση κληματίδας είναι πολύ υψηλή. Το ποσοστό των καρποφόρων βλαστών είναι πάνω από 95%. Σε κάθε καρποφόρο βλαστό υπάρχουν 2-3 σταφυλές. H παραγωγή είναι μεγάλη, πάνω από 2-3 t/στρ. Το άνθος είναι ερμαφρόδιτο. Το μέγεθος της σταφυλής είναι μικρό, με σχήμα κυλινδροκωνικό μέτριας πυκνότητας. Το μήκος της σταφυλής είναι 18 cm., το πλάτος 12 cm. και το μέσο βάρος είναι 280 g. Το μέγεθος της ράγας είναι μικρό, βάρους 2,0 g, σχήματος οβάλ με διαστάσεις 1,7 cm x 1,3 cm, χρώματος μπλε-μαύρο , με κέρινη ανθηρότητα. Ο αριθμός γιγάρτων είναι 3 ανά ράγα. Ο φλοιός είναι μέτριου πάχους με μεγάλη αντοχή. Η σάρκα και το γλεύκος της ποικιλίας είναι άχρωμα, με ιδιαίτερο άρωμα. Η περιεκτικότητα του γλεύκους σε σάκχαρα είναι πολύ υψηλή. Η ποικιλία «Αλεξάμπελο» δίνει από το δεύτερο έτος φύτευσης παραγωγή. Η ποικιλία αυτή που μπορεί να καλλιεργηθεί και αυτόριζη, διακρίνεται για τη μεγάλη ανθεκτικότητά της στο ψύχος, την ξηρασία και τις μυκητολογικές ασθένειες συγκριτικά με άλλες ποικιλίες Vitis Vinifera.Για τον παραπάνω λόγο ενδείκνυται για καλλιέργεια σε πολύ ορεινές περιοχές με αρκετά χαμηλές θερμοκρασίες. Η ποικιλία προορίζεται για την παραγωγή διάφορων ερυθρών οίνων ανωτέρας ποιότητας. Είναι κατάλληλη για βιολογική καλλιέργεια, καθώς έχει πλήρη ανθεκτικότητα και οι ψεκασμοί που απαιτούνται είναι περιορισμένοι. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε πειράματα γενετικής βελτίωσης, ως δότης γονιδίων που προσδίδουν ανθεκτικότητα.

Εικ. 4. Σταφύλια της ποικλίας «Καθηγητής Αλεξάντερ Τουρμπίλιν»

Η νέα ανθεκτική ερυθρή ποικιλία «Καθηγητής Αλεξάντερ Τρουμπίλιν» δημιουργήθηκε με τη μέθοδο του υβριδισμού στο Ινστιτούτο Αμπέλου Αθηνών το 2007. Προήλθε από τη διασταύρωση της ποικιλίας με αμερικάνικα γονίδια, «Pervenets magaratsa» με μίγμα των ποικιλιών «Bakuri», «Ξινόμαυρο», «Λιμνεώνα», «Θράψα». Η χρονική διάρκεια από την έκπτυξη οφθαλμού μέχρι τον τρυγητό της ποικιλίας είναι 146-155 ημέρες. Η ανάπτυξη των βλαστών είναι μεγάλη (2,1 – 3,0 m.). Η ξυλοποίηση κληματίδας είναι πολύ υψηλή. Το ποσοστό των καρποφόρων βλαστών είναι πάνω από 95%. Σε κάθε καρποφόρο βλαστό υπάρχουν 2-3 σταφυλές. H παραγωγή είναι μεγάλη, πάνω από 3-4 t/στρ. Το άνθος είναι ερμαφρόδιτο. Το μέγεθος της σταφυλής είναι μεσαίο, με σχήμα κωνικό, μέτριας πυκνότητας. Το μήκος της σταφυλής είναι 20 cm., το πλάτος 14 cm. και το μέσο βάρος είναι 300 g. Το μέγεθος της ράγας είναι μικρό, βάρους 2,3 g,οβάλ σχήματος με διαστάσεις 2,1 cm x 1,6 cm, χρώματος μπλε-μαύρο, με κέρινη ανθηρότητα. Ο αριθμός γιγάρτων κυμαίνεται από 2-3 ανά ράγα. Ο φλοιός είναι μέτριου πάχους με μεγάλη αντοχή. Η σάρκα και το γλεύκος της ποικιλίας είναι άχρωμα, με ιδιαίτερο άρωμα.  Η περιεκτικότητα του γλεύκους σε σάκχαρα είναι πολύ υψηλή. Η ποικιλία «Καθηγητής Αλεξάντερ Τρουμπίλιν» από το δεύτερο έτος φύτευσης δίνει παραγωγή. Η ποικιλία αυτή που μπορεί να καλλιεργηθεί και αυτόριζη, διακρίνεται για τη μεγάλη ανθεκτικότητά της στο ψύχος, την ξηρασία και τις μυκητολογικές ασθένειες συγκριτικά με άλλες ποικιλίες Vitis Vinifera.Για τον παραπάνω λόγο ενδείκνυται για καλλιέργεια σε πολύ ορεινές περιοχές με αρκετά χαμηλές θερμοκρασίες. Η ποικιλία προορίζεται για την παραγωγή διάφορων ερυθρών οίνων ανωτέρας ποιότητας. Είναι κατάλληλη για βιολογική καλλιέργεια, καθώς έχει πλήρη ανθεκτικότητα και οι ψεκασμοί που απαιτούνται είναι περιορισμένοι. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε πειράματα γενετικής βελτίωσης, ως δότης γονιδίων που προσδίδουν ανθεκτικότητα.

Η νέα ερυθρή ποικιλία «Ανθεκτικό» δημιουργήθηκε με τη μέθοδο του υβριδισμού στο Ινστιτούτο Αμπέλου Αθηνών, το 2004. Προήλθε από τη διασταύρωση της ποικιλίας με αμερικάνικα γονίδια, «Pervenets magaratsa» με μίγμα των ποικιλιών «Bakuri», «Λιμνεώνα», «Θράψα». Η χρονική διάρκεια από την έκπτυξη οφθαλμού μέχρι τον τρυγητό της ποικιλίας είναι 146-155 ημέρες. Η ανάπτυξη των βλαστών είναι μεγάλη (2,1 – 3,0 m.). Η ξυλοποίηση κληματίδας είναι πολύ υψηλή. Το ποσοστό των καρποφόρων βλαστών είναι πάνω από 95%. Σε κάθε καρποφόρο βλαστό υπάρχουν 2-3 σταφυλές. H παραγωγή είναι μεγάλη, πάνω από 3-4 t/στρ. Το άνθος είναι ερμαφρόδιτο. Το μέγεθος της σταφυλής είναι μεσαίο, με σχήμα κωνικό, μέτριας πυκνότητας. Το μήκος της σταφυλής είναι 18 cm., το πλάτος 9 cm. και το μέσο βάρος είναι 280 g. Το μέγεθος της ράγας είναι μικρό, βάρους 2,1 g,οβάλ σχήματος με διαστάσεις 2,2 cm x 1,5 cm, χρώματος μπλε-μαύρο , με κέρινη ανθηρότητα. Ο αριθμός γιγάρτων κυμαίνεται από 1-2 ανά ράγα. Ο φλοιός είναι μέτριου πάχους με μεγάλη αντοχή. Η σάρκα και το γλεύκος της ποικιλίας είναι άχρωμα, με ιδιαίτερο άρωμα.  Η περιεκτικότητα του γλεύκους σε σάκχαρα είναι πολύ υψηλή. Η ποικιλία «Ανθεκτικό» από το δεύτερο έτος φύτευσης δίνει παραγωγή. Η ποικιλία αυτή που μπορεί να καλλιεργηθεί και αυτόριζη, διακρίνεται για τη μεγάλη ανθεκτικότητά της στο ψύχος, την ξηρασία και τις μυκητολογικές ασθένειες συγκριτικά με άλλες ποικιλίες Vitis Vinifera.Για τον παραπάνω λόγο ενδείκνυται για καλλιέργεια σε πολύ ορεινές περιοχές με αρκετά χαμηλές θερμοκρασίες. Η ποικιλία προορίζεται για την παραγωγή διάφορων ερυθρών οίνων ανωτέρας ποιότητας. Είναι κατάλληλη για βιολογική καλλιέργεια, καθώς έχει πλήρη ανθεκτικότητα και οι ψεκασμοί που απαιτούνται είναι περιορισμένοι. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε πειράματα γενετικής βελτίωσης, ως δότης γονιδίων που προσδίδουν ανθεκτικότητα.

Οι παραπάνω πέντε νέες ποικιλίες αμπέλου, διαθέτουν γενετικά υψηλή και σταθερή παραγωγικότητα, ποιότητα του προϊόντος για βιολογικούς οίνους υψηλής περιεκτικότητας σε δραστικές ουσίες. Οι νέες αυτόρριζες ποικιλίες καθολικής ανθεκτικότητας είναι κατάλληλες για καλλιέργεια σε όλες τις αμπελοοινικές ζώνες της χώρας, όπου παράγονται υψηλής ποιότητας οίνοι διαφόρων κατηγοριών. Επίσης μπορούν να αξιοποιηθούν για την γενετική βελτίωση των παραδοσιακών-γηγενών ποικιλιών αμπέλου. Με την δημιουργία νέων αμπελοκαλλιεργειών εξασφαλίζεται υψηλή παραγωγικότητα, εκτεταμένη διάρκεια παραγωγής και οικονομική απόδοση.

Βιβλιογραφία

1. Ампелография СССР. — М.: Пищепромиздат, 1946-1984. — Т. 1-11.

2.Ампелография Греции. -В.Д. Кримбас. : Афины ,1943_1945.-Т.1-3. 3.Энциклопедия виноградарства . -Кишинёв: МСЭ ,1986-1987.-Т.1-3.   4.Вавилов Н.И. Теоретические основы селекции. — М.: Наука, 1987. – C. 169.

5.ВалуйкоГ.Г. Виноградные вина._-М.:Пищевая промышленность,1978.-С.253._

6.Заманиди Π.К.Семейство виноградовые (Vitaceae)//Земледелие и животноводство, Афины. – 2005. — № 3: 22-26; № 5: 26-28 (греч.).

7.Заманиди  П.К., Трошин  Л.П.  Димитра — новый греко-российский  винный высококачественный чeрноягодный сорт винограда // Научный журнал КубГАУ. – 2009. — № 52 (08). – 34 с.   https://ej.kubagro.ru/2009/08/.

8.ЗаманидиП.К.,ТрошинЛ.П. Кримбас — новый винный высококачественный мускатный  черноягодный  сорт  винограда  //  Научныйжурнал КубГАУ.–2009.-№51(07). -34с.   .

9. Заманиди П.К., Пасхалидис Х.Д. Антектико-новый греческий комплесно-устойчивый  винный  высококачественный  чёрноягодный     сорт   винограда. Материалы восьмой научно – практической конференции. STRATEGICZNE PYTANIA SWIATOWEJ NAUKI-2012 .Volume 27.Przemysl 2012. С.48-54.

10.Заманиди    П.К.,  Трошин    Л.П. Малтабар Л.М.   Профессор Александр Трубилин — новый комплесно-устойчивый сорт винограда. ИНТЕРАКТИВНАЯ АМПЕЛОГРАФИЯ И СЕЛЕКЦИЯ  ВИНОГРАДА (материалы Международного симпозиума 20-22 сентября 2011года) Краснодар 2012. С.82-94.

11.Заманиди П.К., Трошин Л.П. Комплексоустойчивый бессемянный чёрноягодный сорт винограда Афина  // Научный журнал КубГАУ.– 2010. — № 57 (03). – 18 с. .

12.Заманиди  П.К.,  Трошин  Л.П.  Новый комплексно-устойчивый  высококачественный черноягодный технический сорт винограда Алексампело // Научный журнал КубГАУ. – 2010. — № 64 (10). – 18 с.   https://ej.kubagro.ru/2010/10/pdf/21pdf.

13.Заманиди П.К.Трошин Л.П. Кормилица Лиза -новый греко-российский комплексоустойчивый белоягодный мускатный  сорт винограда// Научный журнал КубГАУ. – 2013. — № 86(02). – 19 с. .pdf

14.Рябова Н.И.,Витковский В.Л.Изучение сортов винограда (Методические указания).-Ленинград.:ВИР,1988.-С.65.              15.СтаврокакисМ.Н.Ампелография.Афины.ТРОПИ.2010.-330с.

16.СтавракасД.Е.Ампелография.Салоники.ЗИТИ.2010.-607с.

17.Codes des caracteres descriptifs des varietes et especes de Vitis.–OIV, 2013.Websitehttps://www.oiv.int/fr/.[schema type=»book» name=»ΝΕΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΟΙΝΟΠΟΙΗΣΙΜΕΣ ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ ΑΜΠΕΛΟΥ ΑΝΘΕΚΤΙΚΕΣ ΣΤΙΣ ΜΥΚΗΤΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ, ΕΧΘΡΟΥΣ, ΠΑΓΕΤΟ ΚΑΙ ΦΥΛΛΟΞΗΡΑ» author=»Ζαμανίδης Παντελής του Κωνσταντίνου, Πασχαλίδης Χρήστος του Δημητρίου, Χουλιάρας Ιωάννης του Δημητρίου» publisher=»БАСАРАНОВИЧ ЕКАТЕРИНА» pubdate=»2017-06-14″ edition=»ЕВРАЗИЙСКИЙ СОЮЗ УЧЕНЫХ_ 30.12.2014_12(09)» ebook=»yes» ]